Wichura
Nad wielką dąbrowę wiatr pogonił chmury,
drżały wielkie dęby, trzęsły się osiki.
Od strony pola rosły piachu góry,
wsze leśne stworzenia wydawały krzyki.
Wiatr, swą wielką siłą, pchał chmury do
lasu,
rozrywał im brzucha i wylewał wodę.
Bór żałośnie płakał - nie powstrzymasz
czasu.
Trzaskały korzenie, legły dąbki młode.
Las kładł się na ziemię, niczym prasowany,
a drzewa trzaskały jak kruche patyki.
Gdzie była zwierzyna? Temat mi nie znany,
wszędzie jęk żałosny, w bagnach łkały
dziki.
Zaraz po tej burzy szedł ścieżką leśniczy.
- O lesie mój miły, moje dąbki młode.
Ustał i zapłakał, serce z żalu krzyczy,
znał tu wszystkie drzewa, leżały jak kłody.
Komentarze (61)
Dobrze zobrazowana siła żywiołu!
Pozdrawiam Broniu :)
Wielka tragedia i dla ludzi i dla zwierząt.Jak tu się
dziwić leśniczemu skoro i mnie serce boli co to za
straty.Pozdrawiam Broniu śliczny choć w treści
tragiczny wiersz.
Witaj,
bardzo wyrazisty obraz dramatycznych zdarzeń natury.
Niestety na całym świecie i prawie w każdym zakątku
jego piękna.
Smutne, ale ciekawie skonstruowana poetyka.
Jak widzisz jeszcze się nie wylogowałam.
Dziękuję za pamięć i komentarz.
Serdecznie pozdrawiam.
Trudno pogodzić się z takim zniszczeniem...nie
przewidzimy skutków wichury...w tym roku sporo ich
było...pozdrawiam serdecznie
Kto przeżył tragedię, nie był jej bohaterem, smutne,
pozdrawiam
smutny wiersz, ale z pasją napisany.
Tak obrazowo o sile natury wiersz odmalowany.
pozdrawiam serdecznie
Twoje "motyle" Broniu są piękne, mądre ,ciepłe,
romantyczne i ciepłe.Dobrze, że jesteś, piszesz
,marzysz, dzielisz się dobrem i ciepłem.Pozdrawiam i
ciepły uśmiech zostawiam :-)
znam siłę wiatru ... w moich górach ... szalał
dawniej halny ...
rwał drzewa z korzeniami jak w Twoim pięknym i tak
prawdziwym wierszu ...dobranoc ...
Piękny obrazowy wiersz... Pozdrawiam :)
Bardzo ładny, obrazowy wiersz,
widać ten żywioł jak na obrazku,
przeczytałam z przyjemnością,
pozdrawiam serdecznie Broneczko,
miłego wieczoru życzę :)
Broniu - wytworzyłaś stosowny klimat.
Dorze napisany wiersz.
Niezwykle obrazowy jest Pani wiersz, podoba mi się :)
Pozdrawiam serdecznie +++
moja błogości...Piękny
Kłaniam się uśmiechając(:
natura odżyje, obudzi się znowu