Wici

Majstersztyczek!
mily też fajowo, hej!

Śliczny wiersz, a Ty rzuć Miłości wici :)

Gdy mąż się innej ima
nie starczy aspiryna.
Ogłowić trzeba korzeń,
a gdy to nie pomoże
uciekać gdzie pieprz rośnie;
pal licho taką wiosnę!

Bardzo podoba mi się Twój wiersz, Agrafko!
Pozdrawiam

Dziękuję wszystkim za czytanie.

Nastepny bardzo udany wiersz.
Umiesz przekazac.
Serdecznie pozdrawiam :)

Agrafko! - pogubilem się przy dwoch ostatnich
dystychach. Tak to się chyba nazywa.
Dziękuję za wyjasnienie. - uchata? - zupelnie nie
wiedzialem w ktorą stronę. ąspirynę - poczytalem
jedynie jako srodek rozgrzewający - ponoć stosowany
"na ludowo" - jako sprzyjający wczesnemu poronieniu.
wart twoje wiersze czytać, choćy po to, by wzbogacać
słownictwo, umiejetnoosc pisania nieco w abstrakcji i
wieloznacznie, ale jest to jednak pisane nie dla
wszystkich czytelnikow. - Szacun!

@Wiktor
spieszyś się: "Śpieszmy się kochać ludzi" - ks.
Twardowski - cytat był w poprzednim moim wierszu, oba
są ze sobą związane i w następnym co będzie (już jest
napisany) także;
wierzba się spieszy - o tej porze roku u mnie tylko
wierzba już "wiosennieje";
łozina - gałęzie wierzby;
gatunki wierzby: szara, uszata, ina;
sople wierzby - tak wyglądają z daleka kwitnące
gałązki na pochyłej wierzbie;
wici - pędy boczne gałęzi
a także starodawny sposób zwoływania wojowników na
wyprawę wojenną (mąż - dwa znaczenia słowa);
ogławianie - obcinanie wierzchołków roślin, często się
stosuje ten zabieg u wierzb;
zamiast aspiryny - kora białej wierzby - naturalna
aspiryna;
aspirynę u ludzi stosuje się przy bólach głowy -
wierzba zastanawia się: Spieszyć się kochać, czy nie?
i nie i tak - (nie i na widzi to) - na wici (jako
wieści o zdradzie).
Tak mniej więcej.
Dziękuję.

Agrafko! - niektore zwroty z Twojej tworczości
zachwycają mnie, cudownie nawiązujądo mininej trdycji
językwej, jest pine slowotwórstwo. calościowo jednak -
zwykle w nich się gubię - nie rozczytuję... - No coż -
niestety. W tym wierszu - przy ktorymś kolejnym
wersecie - ugrzęzłem bez pojęcia.
Slę pozdrowienia:)

bliskie mi są Twoje wiersze. gdybym umiał, to tak bym
pisał. :)

wyjątkowej urody wiersz :-)
pozdrawiam

Witaj,

oryginalnie i uroczo o cząstce przyrody.

Z pozdrowieniami i miłoscią do natury pozdrawiam
serdecznie.

wiosenny wybuch życia,


Słońce się jej kłoni – pąs różem na sierści
Bazi na łozinie, niejeden zazdrości.

Lubię wiersze w archaicznym stylu.
Ładnie ujęty zwiastun wiosny.
Rozbudzasz wyobraźnię.
Pozdrawiam.
Marek

Vieni vidi wici, czyli iwy marcowe :) Fajnie:)

Chwycił mnie, zostanie dłużej.