widnokrąg samotności
krążę po widnokręgu samotności
szukając drogowskazu
jak żyć bez miłości ?
spotykam posągi woskowe,
które pod wpływem temperatury
zamiast stać się człowiekiem
nikną , roztapiają się
i nadal nikt nie chce mnie
Ustroń,9.3.2009
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2009-03-13 07:37:18
Ten wiersz przeczytano 648 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Człowieku nie jesteś w tym sam ja już krążę z Tobą
będzie raźniej.
nie da się bez gdy się człowiekiem jest