Widzenie świata na obrazach
Kwiaty malowane na moich obrazach
są symbolem przemijania
to małe elfy w przypałacowych ogrodach
gdzie kwiatów w brud
lub poplątanych zaroślach chłopskich
zagród
Kwiaty mą ręką malowane to dobre duszki
o twarzach ubranych w piękne maski, w
kolorowe ciuszki
Jedne gotowe do ukąszenia o twarzy
zjadliwości
inne do słońca twarzy, gotowe do miłości
Wszystkie one wydają się łagodne jak
obłokowe baranki
Te o rysach twardych jak z węgla i stali
maluje w podziemiach śląskiej kopalni
Skarbnik ze swą zaczarowana lampą obraz mi
podświetla
Święta Barbara , górników patronka
stoi obok mnie i dobór barw mi
podpowiada
Wszystkie na scenie świata gdzie ich widok
robi wrażenie
są spontaniczne, świeżę jak w pierwotnym
stanie
Na malowanych obrazach , gdzie tylko piękne
jest kwiecie
te najpiękniejsze są malowane przez zemnie
na świecie
Linie zarysowane ostrą konturom, łagodzę
barwną miksturą
utrwalam werniksem
Niektóre kwiaty przenoszę w poetycką
rzeczywistość
w poświatę wyśnionych bohaterów , pejzaży,
baśniowych stworków,
utraconego czasu i jego nastrojów
Tak spełnia się blask i uroda przeszłości,
wyidealizowane moje marzenia o niej - o
młodości
Są kwiaty jak dominowe stroje w kwadraty
malowane
tworzą groteskową alegorie gier i zabawy
Na tym tle i innych tłach maluje kwiatów
rzeczywistość
gdzie odróżniam teraźniejszość , przyszłość
i tęskną przeszłość
Kwiaty na obrazach podświetlone promieniem
słonecznym
w barwach się mienią, pod rożnym kątem,
łagodniej lub ostrzej
przypominają raz korowód uliczny radosny
innym razem , czas o przemijaniu, drodze
donikąd, w nieznana przestrzeń
Kiedy kończę malować obraz ,zapamiętuje
jego walory
odchodzę cichutko od niego na palcach
by nie zepsuć piękna otaczającej go aury
Są oczy widzące w mych obrazach narrację
metafory, harmonie kompozycji
światło dźwięk, wytłumione kolory, ci widzą
to od razu
A to wszystko powstaje z moją wyobraźnią ,
wrażliwością ,osobistym wdziękiem
inspiracją,
z jakim przenoszę swoje widzenie świata na
płaszczyzną obrazu
Mieć pomysł i iść z nim w świat, do ludzi
Komentarze (4)
witaj druhu, przyszedłem do Twojej galerii piękna,
miłości i sztuki. moje oczy i zmysły nakarmiły się do
syta. pozdrawiam pięknie
ładny pełen barw portret kwiecistej łąki
....przeniesiony na obraz....martwą naturę ...poczuć
ich zapach uniesiony w powietrzu ...poprzez porannego
zefirka ...bogate wnętrze masz Panie
Bolesławie...pozdrawiam ciepło
Jak zwykle z zachwytem czytam Twoje piekne wiersze.To
juz nie jeden obraz,to ich tysiace malowane przepiekna
dusza.I ja "odchodze cichutko na palcach,by nie zepsuc
piekna
otaczajacej go aury."
Pięknie tyle barw pobudza wyobrażnię,,pozdrawiam,+