Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Więc idź

Drzwi i okna
na rozcież otwieram
tam za polem być może twa droga
i wspomnienia po tobie pozbieram
schowam
krzyżem pożegnam u proga

miast twych dłoni
ucałuję kamienie
twoje włosy zastąpią mi kłosy
bo kamienie
w chleb sercem zamienię
pole łzy me zamieni
na brylanty rosy

niestety

więcej jest kamienia w chlebie
więcej jest kryształków soli
niż brylantów w rosie

wspomnienia popłynęły
jak chmury po niebie
więcej głuchej nocy
niż perełek w głosie

otworzyłam okna
drzwi z zawiasów zdjęłam
dałam krzyż na drogę

dziś mam tylko łzy
i tyle kamienia
że dźwignąć nie mogę

autor

Kryha

Dodano: 2009-08-08 06:38:34
Ten wiersz przeczytano 511 razy
Oddanych głosów: 19
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (13)

AAnanke AAnanke

im bardziej kochamy, tym mocniej cierpimy przy
rozstaniach. Mądrośc nakazuje jeszcze się uśmiechać,
ale serce zostaje głuche na rozum. Czs pokaże
rozwiązania, emocje złym doradcą.

Zyta Zyta

Rozstania zwykle pozostawiają smutek i
tęsknotę.Obrazowo przedstawiony nastrój.

Paloma Paloma

To smutne kiedy po miłości zostaje cieżar
tęsknoty,pozdrawiam.

ILL ILL

przejmujący wiersz ,zostaje po nim uczucie smutku i
żal do losu

sosna sosna

Przejmujący obraz pożegnania i tęsknoty. Wszystko
przypomina kochana osobę.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

niezwykle wzruszające słowa ... ja odbieram to jak
pożegnanie dziecka wyfruwającego w świat (mój problem
to nie lubienie "me, swe, twe" :)

Spok Spok

Jest w tym wierszu coś czego nie umię opisać...
To jakby tęsknota matki za dzieckiem któremu starała
się "otworzyć' świat, nim w końcu poszybowało weń
jakby zapominając o niej.
Ale, nie! to niemożliwe...chociaż czasem prawdziwe.
;
Myślę że poprawniej było by "oścież"

karen karen

Krzyż mu na drogę, a kamienie też wyrzuc, może ktoś
dobry Ci w tym pomoże?

banyo25 banyo25

każdy swój krzyż nosi,
ale go czasami trzeba oddać,
wiersz sam o to prosi, heh ;)

ANDO ANDO

Ciężko jest tyle dźwigać, zwłaszcza kiedy człowiekowi
jest źle z samotności. Mocne słowa.

koplida koplida

Te kamienie narastają z latami. Trzeba coś zrobic, bo
jeszcze trochę i zasypią wejście do domu. Wiersz
dobrze się czyta, ładne metafory.

DarMas7 DarMas7

wiersz ukazuje, że świat marzeń jest wielce odległy od
świata realnego...smutny i prawdziwy...pozdrawiam

Maria Sikorska Maria Sikorska

wiersz ciekawy, z dobrymi metaforami, niestety smutek
się z niego wyłania

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »