więc rzucaj

nie będę pierwsza rzucała,
a niech cię zeżre sumienie
chyba by uschła mi ręka,
no proszę celuj kamieniem

tak ładnie się wystawiłam
na szafot i pośmiewisko,
przeklinam jutra, pojutrza
pal diabli reszta, niech wszystko

świadomość winy przepiszę
należnym ci testamentem
i w depozycie odłożę
na pewno biedny nie będziesz

odejdę bardzo spokojnie
jak ciche jest rozżalenie,
lecz obiecuję cię straszyć
do końca życia wspomnieniem

autor

Alicja

Napisany: 2007-03-01 Dodano: 2007-03-01 15:15:22

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie