Więcej szczęścia niż rozumu...

(ciąg dalszy leśnych opowieści )

Wczoraj byłem w lesie, bo wieść gminna niesie,
że grzybnia od dawna już owocem sieje
i bogactwem darów zasypuje knieje,
a grzybiarzy masa leśne runo czesze.

Więc też się wybrałem w ulubione strony,
auto zostawiając w samym środku lasu,
ruszyłem przed siebie nie robiąc hałasu,
bo tak już z harcerstwa jestem nauczony.

Przez calutki ranek las penetrowałem,
klucząc niby zając krętą leśną drogą,
zważając, by grzybków nie rozdeptać nogą,
kosz tych specjałów cały nazbierałem.

Lecz kiedy w południe do auta wróciłem,
żeby liczne zbiory w bagażniku schować,
sięgnąłem po kluczyk chcąc drzwi odblokować
i nagle stwierdziłem, że go gdzieś zgubiłem.

Przerażony prosząc wszystkich świętych o cud,
wróciłem do lasu z nadzieją laika,
wiedząc, że tu na nic jest ludzka logika,
liczyłem na szczęścia wiele więcej niż łut.

Dziś mogę powtórzyć nawet wobec tłumu,
że szczęścia mam dużo lecz mało rozumu...

autor

M.N.

Napisany: 2019-10-18 Dodano: 2019-10-18 07:31:42

Ten wiersz przeczytano 2111 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie