Wieczna wiosna
Spadają liście
Schną
Brązowieją.
Pośród ich alej
Czasem czerwonych
Jabłko pożółkłe lśni.
Idą
Za rękę się trzymają
Włos biało-srebrzysty
Targa chłodny wiatr.
Ona nigdy nie jest przeterminowana
Nie jest lodową zimą
Ani szarą jesienią
Miłość to wieczna wiosna.
autor
Izaa1305
Dodano: 2011-10-25 00:05:12
Ten wiersz przeczytano 613 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Bardzo dziękuję za wszystkie pozytywne opinie i cenne
uwagi ! Pozdrawiam serdecznie!
Fakt niezaprzeczalny,"miłość to wieczna
wiosna"...Bardzo ładny wiersz...Pozdrawiam
serdecznie...
Spadają liście,
schną,
brązowieją.
Pośród ich alej,
czasem czerwonych,
jabłko pożółkłe lśni.
Idą.
Za rękę się trzymają.
Włos biało-srebrzysty
targa chłodny wiatr.
Ona nigdy nie jest
przeterminowana.
Nie jest lodową zimą,
ani szarą jesienią.
Miłość to wieczna wiosna.
Może tak lepiej? Zostawiam pod rozwagę.
Ciepły utworek.
Piękny. Cieplutko pozdrawiam + zostawiam
Nooo !
Bo milosc to jak usmiechnieta dziewczyna:)Piekny
wiersz!!!!+++
Tak, miłość to wieczna wiosna,lato,jesień,zima
chyba,że gdzieś zbłądzi i roku nie wytrzyma.Bardzo
ładny wiersz.Pozdrawiam.