Wieczna...i wietrzna - refleksja...
a więc - ku pokrzepieniu serc....
Zamknął wiatr kartę pewnej historii
myśli kosmatych.
Otworzył inną swoim przeciągiem
- „to se ne wrati”…
Zdmuchnął marzenia…
Wywiał wspomnienia...
Pozostał człowiek
bez względu na wiek
i na pogodę
- lecz z sercem młodem….
Nie czas się martwić, ani spazmować
- głowa do góry
…pod wiatr iść…!
Czas być odpornym i się gotować
do następnej wichury…/-/
…i żyć...żyć !!!
autor
yamCito
Dodano: 2008-02-16 15:29:20
Ten wiersz przeczytano 422 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Zbyt często wiatr okrutny zdmuchuje marzenia..
zostawia cierpienia... wiersz niczym podmuchy
wiatru.. ładny.
Nie czas sie martwic ! Dobre haslo ale czy prawdziwe ?
Zyc i sie nie poddawac wichurze,losu,zycia...Slowa
otuchy i zachety w Tym utworze dodaly mi sily,teraz
juz wiem,ze czasami,trzeba isc pod wiatr....