Wieczór

Cudna wieś...+
Pozdrawiam

chyba młócą zboża skoro zapach się unosi, ale to
jeszcze na omłoty za wcześnie, a wsią rzeczywiście
można się upajać. Ładnie o zakątku czarownym.

Chyba każdy ma taki swój ulubiony zakątek, czy
wzgórze, gdzie piękno przyrody napaja go szczęściem i
miłością do niej. Później takie upojenie. :)

Ładnie i ciepło o miejscu, w którym się żyje:)

I niech to Twoje jesienne wzgórze pozostanie w barwach
jesieni- na długo- choć też żyjąc innymi odcieniami.

Ta wieś musi być naprawdę piękna skoro tak ciepło ją
opisujesz .

Pozdrawiam

i ja się upajam, piękna miniatura :-)

Ladnie...:)

Bylam wiele razy na wsi.Piękne klimty.Pozdrawiam

Czytając Twój wiersz przypominają mi się szkolne lata
jak na języku polskim deklamowało się wiersze o
przyrodzie. Pozdrawiam:)

piękny wiersz, piękna ta wieś :)

Wsi wieczorna, wsi spokojna,
czytam i wyciszam się.
Podoba mi się bardzo.
Pozdrawiam:))

Wiersz wyciszony, delikatny i kołyszący... gratuluję.

Dziękuję za wspomnienia z dzieciństwa. Cieplutko
pozdrawiam

Ladnie o przyrodzie, a taką wioską można się upajać,
tylko trzeba wieś lubić. Pozdrawiam