Wieczór we dwoje
Samodzielnie
pokonujesz wiele dróg
przy blasku świec
serca biciem
i rozkoszą duszy
a czas odmierza
wspólne chwile
przy melodii
intymny pocałunek
najtrudniejszy odcinek
rozciąga się bez granic
w niezwykłym miejscu
kwitnącej niezapominajki
autor
Iris&
Dodano: 2020-01-24 08:48:36
Ten wiersz przeczytano 2464 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
wow...niezwykle subtelny zmysłowy erotyk :) pozdrawiam
z podobaniem
Pięknie, subtelnie rozbudzasz wyobraźnię; pozdrawiam
serdecznie.
Och ta miłość , piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Uwielbiam takie wiersze :)
Dałem się wciągnąć w Twoje strofy. Ładnie i zmysłowo
pozdrawiam.:)
Pięknie, bardzo subtelnie :)
Pięknie i zmysłowo Mariolka.
I te niezapominajki...
Ech życie.
Pozdrawiam serdecznie.
Z przyjemnością przeczytałam.
pięknie, chociaż pięknie to wciąż za mało
Pozdrawiam serdecznie
Cuuuudoooownie napisane :)
Pozdrawiam serdecznie Mariolo :)
wpadłem na chwile poczytać wciąż słaby jestem a w
lutym znów chemia
miłość jest fascynująca...pozdrawiam
Fakt, zdobywanie kobiecych uczuć i cała wymaga
pokonania wielu dróg z przeszkodami.
Poetycko.
Pozdrawiam
;)
Piękna tęsknota za wspólnymi chwilami... Pozdrawiam
serdecznie:)
Poezja Mariolko w czystej postaci.
Pozdrawiam :)