wieczorami

Masz zamieszanie w głowie od tych cieni i osób. Ale
warto rozmawiać z cieniami. Trójka to nie tłok ale już
grupa :0

Bardzo intrygujący wiersz. Lubie takie klimaty.....

Cień jako towarzysz w ciemności.właściwie mając
takiego kompana nie mozna sie ich nigdy bać bo one
świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło.

Świetny pomysł, intrygująca treść i dobrze
poprowadzony wiersz. Bardzo mi się podoba :)

Nigdy nie śmiejesz się? Nie wierzę, królowo. Ale do
rzeczy:cień ma sobowtóra. Ciekawy pomysł. Jeżeli Ty
rozmawiasz, to czy on odpowiada? Jeżeli nie, to
rozmawiasz z własną wyobraźnią. Temat na film. Ale
proszę-nie gub się w samotności. Teraz razem
rozmawiamy, widzisz? Ja przeczytałem Twój wiersz Ty
przeczytasz mój komentarz. A z cieniem to raczej
niemożliwe. A może się mylę?
Serdecznie pozdrawiam.

Tak, cień nam zawsze towarzyszy, ja raz swojego sie
przestraszyłem hi..hi..
pozdrawiam

treść wiersz ciekawa, jak widać tak do końca nie
jesteśmy samotni, jest z nami nasz cień, wierny kompan
naszego życia...można się zwierzyć,ale, czy można z
nim być szczęśliwym, zapomnieć co to
samotność...pozdrawiam

Bardzo ciekawie opisana ta Twoja samotność. Wiersz mi
się strasznie podoba. Ps. z marzeń nie należy się
tylko zwierzać, trzeba o nie walczyć ;-)
Pozdrawiam.

absolutnie sie nie gniewam,wrzesniowa.dziekuje za
konstruktywny komentarz.tak,ta trzecia osoba to jest
cien cienia.

Podoba mi się rozmowa z cieniem, tylko zakończenia nie
rozumiem, skąd ta trzecia osoba (cień cienia), chyba
tak.

Ogólnie wiersz podoba mi się, choć-

chwilami trochę przegadany, za dużo opisów,
czasowników, jak w prozie" stoję, czekam, idę,
jedziemy, zwierzam, pomówimy, włączę, rozleję,
stanie"

unikaj powtórzeń: słów podobnych, lub takich samych
(czekając, czekam)

To takie moje drobne uwagi, które nasunęły mi się w
czasie czytania tego wiersza. Nie pogniewaj się za nie
na mnie, no i nie musisz się nim sugerować, to to Twój
wiersz, który ogólnie podoba mi się. Z zaciekawieniem
czytałam, co będzie dalej, a dalej też była samotność.

Pozdrawiam i zostawiam uśmiech, żebyś już nie była
samotna. :))

ciekawa metafora z tym Cieniem kompanem pozdrawiam :)