Wieczorem

nieistotny szczegół wdarł się w myśl
obojętnym krokiem zmierzył cień
rospostarty pomiędzy ramionami
lekkim i żwawym gestem
odrzucił konwencjonalny szum

rozkołysane na wietrze drzewa
w rytm swój trzepot wtapiające
gałazkami niebo naznaczyły
a subtelny cichy ton
wypełnił trzepot chmur po brzegi

leniiwe i z uporczywą przyjemniością
przemierzają pokłady namiętnych barw
zmysły skąpane w blasku świec
roztańczonym od zagłuszonej ciszy

autor

Evella

Dodano: 2007-08-23 22:53:05

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie