Wieczorny blues

Za oknem jest ciemniej z minuty na minutę,
Na moim biurku już stygnie biała herbata,
Niebo kolejne zaś gwiazdozbiory zaplata,
I to miauknięcie kota trwające półnutę.

W swojej dłoni dzierżę pióro niczym batutę,
Pomyślę też chwilę o cudzych tarapatach,
O problemach ludzi oraz całego świata,
Czasami aż chciałoby się wypić cykutę.

Tylko ta myśl, że nikt się w mieszkaniu nie krząta,
Że to jej oczy we mnie głęboko utkwiły,
Czas wyłączyć komputer i stół już posprzątać.

I chociaż nie wiem jak bardzo byłbym dziś miły,
Nikt tu nie przyjdzie, by moje życie poplątać,
Nikt nie powie: "Chodź, przytul mnie z całej swej siły".

autor

Cymbał Brzmiący 87

Napisany: 2016-10-12 Dodano: 2016-10-12 19:23:28

Ten wiersz przeczytano 687 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Sonet Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie