Wiedza ostateczna

Delikatny szum wiatru niesie słowa,
Wraz z promykiem jutrzenki biegną myśli,
Blask gwiazd zatrzymuje wspomnienia.

…wszystko wokół mnie pamięta….
…. O czym sam… nie pamiętam…
… wiem tylko jedno….!

Jeżeli oczy to okna duszy,
Jeżeli serce nie sługa,
Jeżeli człowiek kowalem swego losu jest,
I rusza do źródła….

Ja wiem… skąd?
Po prostu… wiem…
Wiem, że nic nie wiem!
W mojej niewiedzy płonę mądrością.
Wielki filozof powie z zazdrością:
Jesteś mądrości skamieniałością!
Kto jest w stanie przyznać się do swej głupoty?
Do braku obycia? Kto?
Jak koń bez podkowy wędruje przez życie…
Wiem… wiedzieć więcej nie potrzebuje!

autor

Philozophus

Napisany: 2008-01-01 Dodano: 2008-01-03 00:02:55

Ten wiersz przeczytano 614 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie