Wielbię Twe istnienie!

Atakuje!Nie żartuje!Serce piszczy z przerażenia!
To znowu to uczucie,płaczącego utęsknienia.
Patrzę wokół,szukając ratunku,lecz odrapane ściany szydzą z mego przerażenia,
nie mogę tutaj zostać,w puste ulice wybiegam.
Widzę Cię!Czuję!Tak Bosko piękna i upragniona!
Tęsknię do Ciebie!Gdzie jesteś Ukochana moja?
Nie słyszę Twego głosu,brakuje mi go!
Przywołuję,słyszysz?Powiedz do mnie coś!
Jesteś w moim bólu,ale nie w spełnieniu,
to nie Twoja wina!To moja potrzeba!
Ratujcie ludzie!Ugaście płomień,który pali mnie...
Oni nie widzą,nie można zobaczyć tego,jak kocham Cię.
Ty to wiesz,ja znów pragnę wyznać Ci,
co dzień goręcej!Co dzień tylko Tobie u stóp złożyć me sny!
Pokonam każdą odległość,każdą przemierzę krainę!
Tylko mnie przywołaj!Pójdę!Niechaj nawet zginę!
Stoczę każdą bitwę,mogę umrzeć od ciosów,
tylko najpierw podaj mi dłoń,bym ją ucałował!
Tylko usiądż obok,żłóż głowę na mej piersi wyzwalając potęgę złotych łez,
a potem Boże-jeśli chcesz,to bierz!
Więc idę ulicami,nie mogę się odnależć!
Może Gutek pomoże!Już w rytmach reagge nową naukę zapodaje!
Ale ta siła,miażdżąca każdy smutek,
tylko podwaja impet tego,co do Ciebie czuję!
Nie smuć się,to piękne móc cierpieć tak!
Dla takiej tortury mogę zwiedzić cały świat!
I choć boli,to mam Ciebie przed oczami,
Twoje zdjęcie koi wszelkie moje rany!
Marzę o tobie,tęsknota zdobywa medale,
tak pragnę pocałować Cię!Potem nic nie ważne!
Otwieram oczy,świadomość daje mi krótką podpowiedż,
nie ma Cię tu.......Koniec!

autor

rebel

Napisany: 2006-09-09 Dodano: 2006-10-09 11:30:14

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie