Wielcy ludzie
Wielcy ludzie
Boją się rzeczy małych
By czasem nie umniejszyły
Ich wielkości
Mówią, więc wielcy ludzie
O wielkich rzeczach
Małym ludziom
Z ich małymi problemami
W wielkim świecie
Wielkie ideały
Głoszą wielcy
Tym maluczkim
Wznoszą piedestały
Własnej wielkości
Przyjmując hołdy
Bezimiennych
Na gruzach przeszłości
Wznoszą gmach przyszłości
Nowi prorocy
Władcy mas
Dla nich pokłony
Purpury i trony
Wieczna chwała
Boska cześć
Z wysokości Olimpu,
Gdy ziemia u stóp
Niebiosa w zasięgu
Już tylko o krok
Tam nie dosięgną ich
Strzały profanów
Niewiernych maluczkich
Bluźniercze tyrady
Głoszące, że wielcy
Wielkimi są wtedy
Nie - gdy sami w to uwierzą,
Lecz gdy na to zasłużą.
autor
Jan Hieronimus
Dodano: 2014-07-13 10:52:47
Ten wiersz przeczytano 966 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
to prawda...
Prawdziwie wielki człowiek jest pokornym.. bo widzi i
rozumie więcej. Często bywa samotnym...
Dobra refleksja, bardzo dobra:)
o...tak nikt się wielkim nie urodził ...na to miano
trzeba sobie zasłużyć .....
dobre mocne słowa :-)
pozdrawiam
o...tak nikt się wielkim nie urodził ...na to miano
trzeba sobie zasłużyć .....
dobre mocne słowa :-)
pozdrawiam
To prawda na wielkość trzeba zasłużyć prostotą. Bóg w
maluczkich ma upodobanie. Dobra refleksja.
Pozdrawiam serdecznie.
mądra refleksja z dobrą radą dla wielkich
pozdrawiam :)Miłej niedzieli
Bardzo dobra refleksja. Wielcy często zapominają o
tym, że bez maluczkich są nikim. Miłej niedzieli.