Wielkie odchodzenie
Dziś pomyślała nad swoim odejściem
po cóż się męczyć, walczyć z życiem
lepiej zostawić po sobie wspomnienie
nie smucić się skończonym światem.
Żyć - to wspaniale uczucie, nieprawdaż
towarzyszyło jej przez czas cały i
dłużej
muzyka, poezja, literatura...podróże
wykonała pętlę zbyt skomplikowaną.
Wczoraj wspomnienia dogoniły mgiełką
zbyt niewyraźną jak ułamki sekund
wszystko odeszło błyskawicznie, daleko
sen ogarnął jej zmęczone lico.
Pojutrze znów obudzi się nad ranem
zdziwiona mocno że nie odeszła
wstać, podnieść swe ciało obfite
czy zostać w łóżku na kolejne lata...
Zasnąć i nie obudzić się...
Komentarze (31)
pozdrawiam Ciebie tam, gdzie akurat jesteś. :)
Niecierpliwie czekam na Twój kolejny utwór :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Chyba już jesteś z powrotem ze szlaku?
Ślę moc serdeczności. :)
Pozdrawiam serdecznie i zapraszam do ponownego
zajrzenia na Beja. :)
no tak smutne a śmierć ma być skarbnicą jednak co
jeśli doczesność trwa milion lat wtedy warto się
pomęczyć
Życzę udanego dnia. :)
...idąc w przód oddalamy się zbliżając do
nieznanego...paradoksy
pozdrawiam:))
Kochani pięknie dziękuję za komentarze. Odpowiadać
będę później
Idę szlakiem św.jakuba wzdłuż naszego morza w nogach
mam już ponad 200km zostało jeszcze trochę.
Pozdrawiam serdecznie wszystkich bejowiczow.
Odchodzimy przez całe życie od naszej młodości
zbliżając się do kresu. W przypadku ciężkiej choroby
możemy załamać się i zrezygnować – wtedy odejdziemy
wcześniej. Lub walczyć i być może wygrać. Wybór należy
do nas.
Poruszyłaś istotny temat.
Pozdrawiam serdecznie.
Wymowny wiersz, okraszony smutkiem :)
Czy pojutrze się obudzi nad ranem, tego nikt nie wie!
I też nikt nie powiedział, że będzie łatwo przejść
przez życie suchą nogą. Nie wszystkim dane jest dożyć
starości. Bez wiary w Boga trudniej jest pokonywać
wszelkie trudności, szczególnie te zdrowotne.
Pozdrawiam :)
mówią, że to piękna śmierć odejść we śnie, ale każde
odejście to smutek,,,pozdrawiam
...do przodu żyj, żyj kolorowo...
pozdrawiam:))
Smutne, poruszające słowa.
Pozdrawiam.
Bardzo wymowny wstrzasajacy wiersz
W zyciu czasem tak jest że nie chce się już zyć Jednak
mi mo trudnosci trzeba wierzyć i z kolan się podnosić
Znaleźć sens i radośc zycia
Pozdrawiam serdecznie :)