Wiem, że warto
Kim jestem
pytam siebie
trudno powiedzieć
raz wichrem
raz deszczem
to znów
cichym powiewem
Burzy grzmieniem
tęczy ukojeniem
wiosny rozkwitem
jutrzenką o świcie
Smutną w zwątpieniach
w żółtych liści
mgnieniach
to znów pełna rozkoszy
snuję piękne marzenia
Jednak wiem że:
mimo burz
słońca wzgórz
wiatru łez
warto żyć
by móc się
uczłowieczać
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2017-07-01 08:45:15
Ten wiersz przeczytano 1233 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Być człowiekiem to za mało... Trzeba się jeszcze
uczłowieczać.
Pozdrawiam :)
Jeszcze ra czytam Twoj wiersz, Grazynko.
Bardzo na TAK.Pozdrawiam serdecznie.:)
Dziękuję Kochani za odwiedziny i życzliwe słowa.
Serdeczności ślę.
Piękna refleksja.
Pozdrawiam :)
Dołączam do kolejki, w który stoi już m. In. Angel_Boy
:)
Czekając na Pani kolejny wiersz Pozdrawiam serdecznie
+++
No właśnie, pomimo wszystko warto żyć...piękny wiersz,
bardzo mi się podoba. :) pozdrowienia
W stu procentach się z Tobą zgadzam Grażynko.
Miłego popołudnia, pozdrawiam paa :))
To prawda,ze watro żyć. Nie jeden to mówi. Pozdrawiam
Grażynko.
Dziękuję bardzo za wizytę Grażynko, Mariolko, Isiu i
wszystkim pozostałym Gościom za przybycie.
Miło, że pamiętacie.
Słonecznych dni życzę i pozdrawiam.
Oj warto żyć, warto.
Dobry wiersz skłania do zadumy.
Pozdrawiam :)
Grażynko, śliczny wiersz. Warto żyć i kochać.
Pozdrawiam cieplutko :)
Bardzo ładny refleksyjny wiersz Grażynko:) Pozdrawiam
serdecznie:)
masz rację zawsze warto ...doby przekaz:-)
pozdrawiam - oj już chyba tu byłam ale jescze raz
warto przeczytac dobry wiersz:-)
Warto żyć i kochać!
U mnie za oknem pada :(
Ślę serdeczności, Grażynko :)