***
Siedzę sobie nie wiem jak, nie wiem gdzie,
nie wiem po co
Zboże w słońcu błyszczy niczym złoto
Po co wiatr wiejąc śpiewa do ucha?
On tego nie słyszy.
On tego nie słyszy,
Bo nie chce posłuchać...
Siedzę sobie tak z nikim, niby z nim,
całkiem sama
Chyba w smutku i łzach zakopana
Tak sama myśląc jak go nie stracić
On tego nie widzi.
On tego nie widzi,
Bo nie chce zobaczyć...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.