...

Krocząc przez życie całkiem samotna.
Z każdym krokiem mniej odwagi,mniej życia.
Tracąc coraz więcej,coraz mniej mam przed sobą.
Nie patrzę na nic,nie mogę się odwrócić.
Po co?
Przecież nie ma co wspominać.
Cała przeszłość była okrutna.
Każdy patrzył,wytykał palcami.
Nie pomógł,śmiał się,patrząc prosto w oczy...
Noc,to był czas,czas radości,
czas kiedy deszcz nie padał,
gdy niebo było bezchmurne,
życie łatwe,
a gwiazdy i księżyc rozświetlały drogę przyszłości.
Byłam pewna siebie,gdy nikt nie patrzył.
Skrzydła,one chroniły,dodawały siły.
Z każdym spojrzeniem nienawieści cierpiałam coraz bardziej,
coraz szybciej krocząc.
Ból cielesny nie równa się z bólem mej duszy.
Przeszłośc jest tak bliska,
tak pełna zła,bólu i cierpienia.
A Anioł,umrze za chwilę,
gdy tylko Cię straci,
kiedy odejdziesz i nie powiesz nawet"dobranoc".
Nie pozwól cierpieć.
Poczuj.
A kiedy nic już nie będzie,stanę się Twoim Aniołem....

autor

Raissa

Dodano: 2007-01-12 19:19:11

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie