L E J A

Mili przyjaciele z Beja,
słowo mało komu znane,
że to drugi dzień świąteczny „Leja”
tradycyjne wodą oblewanie..

Dawno, dawno w święta Wielkanocne
tradycyjnie dla zabawy, dla uroku i urody
było pośród ludu oblewanie mocne
wiadrem, albo konwią zimnej wody.

Straż pożarna w pełni werwy do gaszenia
z swą sikawką zabytkową w parze,
skryta obok studni lub strumienia,
po mszy lała wiernych jak w pożarze.

Nie chwalebne co się działo wśród młodzieży,
których było mnóstwo po małżeńskim stanie,
na wspomnienie włos się jeży
jakie było bezgraniczne wodo lanie.

Kiedy nie zdążono czerpać z studni wody
brano wodę z kałuż, bajor z błotem,
lano w podnieceniu dla ochłody
a co było z laniem potem ?

Ojciec z matką gdy ujrzeli dzieci, ich ubrania,
z brudem, z błotem w Wielkanocne święta
pasem zakończyli bez tradycji lanie,
że do dziś kto żyje ich pamięta.

7 - 04 - 2007 autor Wals

autor

Wals

Napisany: 2007-04-08 Dodano: 2007-04-07 06:06:37

Ten wiersz przeczytano 853 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie