...
W serce
los wbil krwawe ciernie
choc bije magiczna iskra
wkolo nieziemska pustelnia
brak dwoch splecionych jednosci
rozlaka
serce usychajace z pragnienia
zacmione obrazem tesknoty
dusi sie
niewyobrazalny lament
sponiewierany przez rozum
kierujacy realizmem
uswiadamia ze odrebne
odizolowane centum wewnetrznego zycia
spowodowane niebotycznym rozdarciem
scalone bedzie
dlugo oczekiwanym powrotem dusz
w nierozerwalna jednosc!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.