***

Te błękitne morze,
ta srebrzysta rzeka,
ten lśniący strumyk.
stały się moim światem
do którego przenoszę
się myślami.
wyobrażam sobie siebie,
jako nimfę pląsającą po wodzie ,
w otoczeniu moich
towarzyszek - rusałek.
Widzę młodzieńca ,który
zgrabnie przechodzi
po kamykach leżących w rzece
Podchodzę do niego,
zaś on jakby zlękniony,
odchodzi zostawiając swój
oddech w mojej ręce...

autor

Zaczarowana_Emilia

Napisany: 2008-01-18 Dodano: 2008-01-23 14:21:17

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie