****

Nie pozwól mi kroczyć samotnie,
Pośród wirów ciemności.

Nie pozwól by moja dusza,
Beznamiętnie wsiąkła w ten chaos.

Daj mi swoją dłoń - jest taka ciepła...
Spróbujmy wspólnie przejść przez
Drogę naszego cierpienia.

Daj mi swój uśmiech - jest taki radosny...
Wspierajmy się nim codziennie,
A łzy nie zagoszczą już na twarzach.

Daj mi siebie - niczego więcej dziś nie pragnę...
Daj mi to, co masz ukryte pośród niedostępnych wnętrzności,

Nie ma strachu w Tobie, bo dobrym człowiekiem jestem,
Uśmiechasz się, bo niemożliwe osiągnęłaś – kochasz niepowtarzalnego,

Życie nie było łaskawe dla Ciebie, dbaj i kochaj tego, co jest łaskawy…




Zdobyłaś mój szacunek, zaufanie, serce, duszę…
Nie potrafię bez Ciebie prowadzić egzystencji.
Stagnacja…

autor

Lucek

Napisany: 2003-09-18 Dodano: 2004-06-20 12:03:01

Ten wiersz przeczytano 709 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie