P r z y j a c i e l u

Esencjonalny w treści... trafny w treści... dziękuję
za ten wiersz.

prawdziwy przyjaciel to ten na dobre i na złe i każdy
z nas takiego dla siebie przy sobie mieć
chce-pozdrawiam

bo z przyjacielem nie czujemy się samotnie, przyjaźń
to piękne uczucie...:)

Akurat komentarz jest bardziej do Bazyliszka niz do
autora: można tworzyć "do szuflady" - ale to pruderia:
zawsze, gdzieś tam, w podświadomosci pozostaje
niewypowiedziana nadzieja na to, że ktoś tę szufladę
otworzy i zachwyci się zawartoiścią. Można zatem,
radykalniej - pisać i drzeć papier zapisany: tylko -
po co? Równie dobrze można podrzeć kartkę jeszcze
przed jej zabrudzeniem, a wiersze pozostawic w "łowie"
Zatem nadzieja na punkty, na ocenę jest w każdym z
nas. I - jakże ludzka frustracja wtedy, gdy widzimy
lepsze oceny u innych. Ale wtedy potrzebny jest tzw
zdrowy rozum,który podpowie, że na tym świecie nie ma
tzw sprawiedliwości i nie jest tak, że to, co
zasługuje na nagrodę właśnie tę nagrodę dostanie.
Kazimierz Wierzejski zdobył Złoty Medal Olimpijski (za
wiersz, niezły wiersz) kiedy jeszcze na Olimpiadach
była taka konkurencja. Ale niewielu pamieta o tym
fakcie, jeszcze mniej zna nazwisko tego poety a
zupełnie niewielu tytuł ("Laur olimpijski") owego
utworu. Zapewne jeszcze mniej ludzi czytało ten
wiersz. Za to zapomniany kiedyś Norwid, czy ostatnio
Witold Wirpsza jakoś obronili swoją twórczość... Mam
nadzieję, nie, wiem, że i moje wiersze przetrwają - i
wam życzę, drogi p. Karolu i p. Bazyliszku tej
pewności siebie. I jak najmniej zwątpień wyrażających
się w -choćby - przywiazywaniu nadmiernej wagi di
głosów i piórek na beju... Owe gradusy są - myśle -
potrzebne ( bo zaspokajają w jakiejś mierze naszą
potrzebę odzewu na nasze działania: gdyby była cisza,
milczenia na jakiekolwiek wiersze - lepsze czy gorsze
- to by był dopiero problem...) A opiszę to nie bez
tzw kozery bo- jeśli tylko umieszczę (nawet słaby)
wiersz, jakikolwiek tekst teraż, na beju - to otrzymam
"z automatu" amarantowe pióro... I jest mi tak jakoś -
bo jednak to jakaś nobilitacja z jednej strony , a z
drugiej: a cóż to za nobilitacja.... Taka p DanutaD,
której wiersze dla dzieci już w pokaźnej ilości
opublikowano - dostąpiła prawdziwej nobilitacji, i
słusznie, bo pisze dobre wiersze.... A kończąc - p.
Karolu - ten wiersz pański dzisiejszy to jeden z
najpiękniejszych Pana tekstów. Bez wątpliwości
zostawiam pod nim głos.

ładny, wzruszający wiersz..

zła jest już piewrsza zwrotka tego "wiersza"
:"Wspieraj pomocą
w potrzebie kiedy słabość
siły zniewala a wrogowie
kopią wilcze doły." - to fragment jakiejś kiepskiej
dezyderaty prozą. Potem jest jeszcze gorzej. Do kosza
z tym!

przyjaciel może wspierać, kiedy się go będzie
starannie wybierać.

wiersz-modlitwa bardzo piękna

" przyjaciół poznaje się w biedzie, ale lepiej się
łudzić przy dobrym obiedzie " tak jakość mi się
skojarzyło, jak pomyślałam o przyjaźni.Oczywiście
przeczytałam Staża :) Łagodny dziś taki :)Nie uważam,
żeby Twoje słowa były banalne, w sumie czyż życie nie
jest banalne ?A przyjaciół takich prawdziwych w
dzisiejszych czasach tak mało....

Wspieraj, pomóż, bądź, pozostań. Prawdziwy przyjaciel
tak właśnie powinien zrobić. Właściwy temat wiersza.

Wspieraj, pomóż, bądź, pozostań- nie każdy to potrafi
:)

Ważne aby nie zapominać, że przyjaciel to nie tylko w
chwilach potrzeby i smutku jest ważny, ale też by
dzielić z nim radość.
Za to szczególny +.

Przyjaźń to sztuka.
Przyjaźń nie jest czymś,
co działa ściśle według reguł, kto przyjaciela znalazł
ten skarb znalazł...
mało ludzi wie co to tak naprawdę przyjaźń
,wzruszajacy wiersz .

Przepięknie, jestem pod wrażeniem.

Dzisiaj trochę z innej beczki: brak konsekwencji w
formie zapisu. Jeśli już pierwszy wers ustępu wiersza
zawiera jedno słowo, to analogicznie mogło być w
innych. Z drugiej strony jedno-wyrazowe wersy są
pewnym akcentem znaczeniowym i spłycają przekaz. I
strasznie banalnie o przyjaźni.