...

Malutcy tak bardzo. Dwa okruchy Gwiezdnego Pyłu na skraju wszechświata...Dokąd zmierzają?On...na okręcie zwanym Obojętnością po Morzu Tęsknoty żegluje od lat, by znaleźć Spokój...Ona...Przedzierając się przez nurt Codziennych Szarości, czasem Uśmiech Mu posyłając wciąż szuka Siebie pośród Betonowych Pustyni...
Stojąc na rynku Wielkiego Miasta popatrzał w Jej oczy i pociekły Mu łzy...„Czasem czuję, że nie mam już sił...że nie mam już sił na to wszystko...tak mi czasem ciężko...”
Popatrzała na Niego, na Jego Łzy spływające z tych oczu, co zmiennego koloru są ponoć i uroniła dwie perły, po jednej z każdego Jej oka szeptając...:"Proszę Cię...Błagam...Trwaj przy mnie...Wiem, że czasem sprawiam, że ciężko ze mną wytrzymać, ale nie przestawaj być....miej Siłę..."
I wtulili się w siebie na rynku Wielkiego Miasta...I wiedzieli już, że będą chwile niełatwe...
I drżeli tak Oboje na wietrze jak liście, co w podróż ostatnią się wybierają...

autor

kfiatowa

Dodano: 2005-11-26 16:17:48

Ten wiersz przeczytano 1178 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Toniczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie