***

Jestem jak ocean wiatru
W koronach drzew
Spadam szumem liści na ziemię
Przenikam w jej głąb
W czerwień zachodzącego słońca
A wiatr szumi
Wśród polany grającej świerszczami
Wśród spadających na dach gwiazd
Chmury przepływają na drugą stronę niebieskich szczytów gór
A ja
Czy kiedyś wreszcie rozpłynę się
W migoczącej przestrzeni
Czy poczuję każdym nerwem
Łączącą mnie więź
Z wiatrem
Gwiazdami
Lasem
I ćmą
Czy poczuję kiedyś wreszcie miłość
Rozpływającą mnie
W bezmiarze nocnego nieba

autor

kamilalili

Dodano: 2006-06-01 09:02:24

Ten wiersz przeczytano 575 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie