-*-
zamknięta w pokoju bez klamek
w mojej głowie
gdzie nie możesz ani wejść ani wyjść
nic do przeanalizowania
nic do rozpoznania
tylko białe ściany
z wymalowanymi
sentymentalnymi postaciami
moich najbliższych wrogów
autor
marionetka26
Dodano: 2009-09-11 15:27:32
Ten wiersz przeczytano 798 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Dobry wiersz a wróg do pokonania jest.
Pokochać wroga, hmm...
Zmusza do myślenia-podoba mi się ;)