***

BICZE DOKŁADAJĄ,RANY ROZPALONE OPLATAJĄ
PURPURĘ ZARZUCAJĄ ŚMIESZNE BELGI,ŚMIESZNE ŚMIECHY.

Z BOKU STAŁEM I W TWE OCZY SIĘ WPATRYWAŁEM.

JAK CIĘ BIJĄ,SZAMOTAJĄ.
KREW SPŁYWA Z POTEM SIĘ MIESZA
CIAŁO,KREW,WINO
POSTAĆ NIE WINNA,OFIARA WINNA.
OSTY NAKŁADAJĄ I ZŁEMU WYJŚĆ NIE DAJĄ
GWOŹDZIE WBIJAJĄ BÓL ROZPALAJĄ
GDZIE ROZCHODZI SIĘ JAK DRZEMIE
WIJE,ROZCIĄGA I DRZEWO PRZESZYWA ZABIJA!
ALE NIE JESZCZE.

Z BOKU STOJĘ I NA CIEBIE SIĘ PATRZĘ.

WISISZ WYSOKO,DRZEWO CIĘŻKIE,KRWAWE
WOKÓŁ LUDZI TŁUM,
KTOŚ PO ŚRODKU STOI I NICZEGO SIĘ NIE BOJI
WOŁA W NIEBOGŁOSY
KIM ON JEST I DLACZEGO MÓWIĄ KRÓL ŻYD!

Z BOKU STOJĘ I NA CIEBIE SIĘ PATRZĘ.

I TAK W CIĘŻKICH MĘKACH UMIERAŁEŚ
COŚ PRZED ŚMIERCIĄ POWIEDZIAŁEŚ
JA NIE USŁYSZAŁEM,WIELE RZECZY ŻAŁOWAŁEM.
UMĘCZONY,POGNIECIONY DUCHA WYŻIONOŁEŚ.

Z BOKU STAŁEM I W TWE OCZY SIĘ WPATRYWAŁEM.

autor

Paweł Tuszyński

Napisany: 2002-12-28 Dodano: 2005-11-10 11:58:14

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie