D O B R A N O C

Zmierzch. Na wschodzie niebo ciemniało,
Za zasłoną zadumań - słońce się schowało.
Jeszcze przez chwilę było w glorii - purpury i złota,
Uśmiecham się, w uśmiechu skryła się tęsknota.

Czerwonym pasmem między dwa błękity,
Zorza swą wstęgą, nocy - dnia brzegi łączy,
Tam ma tęsknota skroń swą chyli
i z myśli Twemi złoty warkocz plącze.

Już noc - migocą srebrne cekiny gwiazd,
Szepczesz... dobranoc - kolejny już raz.
Księżyc milczeniem znużone oczy mruży,
Składa pocałunek na ustach sennej róży.

autor

a-co

Napisany: 2006-05-31 Dodano: 2006-05-31 08:18:04

Ten wiersz przeczytano 802 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie