****

W grobowcu twoich pragnień i snów
Na krawędzi dnia i nocy
Tych cichych szeptów i poematów z pięknych
słów
Nie zdoła nikt przytoczyć
W nich ogrody róż i łez
Karmione nocą
Skropione rosą
Głaskane przez anioła dłoń ochoczo
W grobowcu na duszy dnie
Twych szeptów tysiące
Miliony myśli pędzą "Bóg wie gdzie"
A oczy twe wpatrzone w nocy słońce
Spod ciszy wydobywa się
Poemat ze złotych myśli
Anioł chwyta spadające łzy
I już nic się nie przyśni
Za gardło chwyta żal
Teraz anioł łzy upuszcza
Ty toniesz w jego łzach
W grobowcu oddech ustał

autor

andrzej

Dodano: 2006-01-18 13:57:48

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie