****

Wir przeszłego czasu hula po mej głowie
Roznosi psotnie kartki listów bolesnych,
Atrament nie wyblakł litery nie dodano
Papier niby ten sam, dłonią twą muskany
Zakład bym powziął, że zapach twój czuje
Jednak słowa ”KOCHAM, TESKNIE, CZEKAM”
Z balsamu serca w gorzka żółć przeszły
Odepchnięte dziecko, zdradzony przyjaciel
To wszystko krzyczy w czaszce i kłuje
Najgorsza jest cisza szczególnie ta nocna
Do ostatniej chwili krzątam się robię głupoty
Aż tępota zmęczenia zanosi me ciało
Do łóżka, co samotnością kseruje grobowiec.
Tramwaje dawno wygasły nie łomoczą
Za oknem mnogie odległe od siebie gwiazdy
Byłaś mi uśmiechem ocaliłaś ma duszę
Lecz teraz jestem po stokroć gorszy
Winy nie mam a karę doznaje w mirażach
W telewizorze słuch łapczywie chwyta
Niczym pies kiełbasę, nazwę twego gniazda
W słowach kobiet szukam twojej twarzy
Uzbrojony w cyrkiel bólu miarkę grzechu
Wskrzeszam kłamliwe błękity twych oczu
Pławię się we własnej krwi co z serca tryska
I pytam! Czy dałem z siebie zrobić igrzyska?

autor

Jaxamil KEDYW

Napisany: 2007-03-20 Dodano: 2007-03-20 02:14:18

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie