***
Sami nadajcie tytuł
Ty Mnie nie znałeś-odrzekł Bóg
I Ja Ciebie nie znam-odejdź precz
Nie miałeś czasu i nóg
By za Mną iść lecz
Moja Miłość mieszka w Tobie
Otuli Cię litości snem
Gdy się już znajdziesz w swoim grobie
Ona ochroni Cię przed złem...
I rzecze człowiek-Mój Panie
Jeśli Twa Miłość żyje we mnie
Nic mi się nie stanie
Zło mnie nie dosięgnie
Po co mi życia ograniczenia
Skoro jestem człowiekiem miłości
Wszak dostąpię grzechów odkupienia
W miłosiernych ramionach wieczności...
autor
suzzi
Dodano: 2007-12-04 15:48:12
Ten wiersz przeczytano 575 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Boza miłosć jest w nas , czasem ciężko nam ją
dostrzec, zwłaszcza w chwilach zwątpienia w siebie i
sens życia,czekamy na podpowiedz z drugiej strony
serca, a tu nic pustka, podczymuje nas miłosierdzie
Boże przy jego boku. ładny wiersz.
hmm.... czy tak może być? nikt nie wie jak będzie. Co
człowiek Bogu a Bóg człowiekowi, wieka niewidoma i
szkoda się głowić. Co ma być to będzie, niepewność
jest wszędzie.
"O ile się dusza wzruszy tyle Boga wzruszy; o ile
dusza w Bogu, o tyle Bóg w duszy." (A.Mickiewicz)-
niech ten cytat posłuzy jako komentarz
Bardzo ciekawy wiersz :) Pozdrawiam serdecznie
,,Hulaj duszo, piekła nie ma'' A JESLI JEST- to i tak
gzrechy zostana mio odkupione...Bardzo osobliwe
spojrzenie na pewną rzeczywistość.