Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

***

Wtulony w mrok otulony smutkiem
beznadziejnie zagłębiony w sobie
pamiętam gwiazdy lecz już ich nie widzę
nie mogąc się podnieść, nie mogąc podnieść głowy
Położywszy głowę w mgławicy czasu
na wspomnieniach
czuję jak powoli zanikam
wtapiając się we wspomnienia
Delikatnie czuję fale czasu mnie opływające
Słyszę z własnych jęków złożony prawie bezgłośny koncert
I tylko księżyc mój wierny przyjaciel
czasem mnie wysłucha
gdy szepczę mu o tym co było
co znikło i się skończyło
o tym co rany mego serca uczyniło
i że blizny nadal bolą i czasem się otwierają
krople szkarłatu powoli spływają ryjąc ścieżki na mej duszy
Miłość straszny oręż przed którym nie ma opoki
A ja zaniechawszy wszystkiego powoli zanikam ....

autor

Ubique

Dodano: 2004-06-03 22:21:14
Ten wiersz przeczytano 484 razy
Oddanych głosów: 11
Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »