P R A G N I E N I A

W jedwabiu marzeń miękkiej pościeli,
alabastrowe ciało złotem się mieni,
spowite w tęsknoty delikatną tkaninę,
łza smutku zaznacza na twarzy ścieżynę.

Okryj me ciało pocałunków ciepłym deszczem,
by drżało jak liść trącany na wietrze.
Dotknij namiętność czule swą dłonią,
nich skrywane uczucia za nocy zasłoną-zapłoną.

Zdejm zawstydzenia tkaninę szeleszczącą,
pobudź do życia duszę śpiącą, milczącą.
Wydobądź uczucia i pragnień żar,
by poczuć miłości najpiękniejszy dar.

autor

a-co

Napisany: 2006-02-04 Dodano: 2006-02-04 08:28:09

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie