***
Carum est, quod rarum est
uciekam wciąż od szarych przestrzeni
lecz one niewolą serce
pomóż mi Boże wyrwać się choć na chwile
z półmroku ciemnej gwiazdy
dotknąć srebrzystej grzywy jednorożca
pójść zapomniana drogą mleczną
polecieć z wiatrem zapominając o reszcie
a rankiem otowrzyc oczy i westchnąć
głęboko
to był tylko sen
autor
Lilien Severy
Dodano: 2006-05-20 11:20:14
Ten wiersz przeczytano 573 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.