...*...

Zegar wybija minuty, godziny, czas mija powoli gdy samemu się siedzi w otchłani smutku w pustce bez miłości, z czasem człowiek wariuje w zamęcie którego się nie spodziewa, woda z kranu kapie i słychać szuranie butów za drzwiami może to nadchodzi śmierć, smutek znów, a może miłość.
Drzwi otworzyć, może jednak nie kto wie co za nimi stoi, warto ryzykować temu kto się boi
„nie wiem”.

Dla wszystkich Samotnych serduszek

autor

czarnooka

Napisany: 2008-01-27 Dodano: 2008-01-27 15:22:50

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Toniczny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie