***
Pajęcza nić utkana z codziennych dni,
Poruszana wiatrem niepewności,
Serce ściśnięte ze strachu,
A w gardle krzyk się czai...
Świat pełny dziwnych wydarzeń,
Zagubionych dusz tyle wokół,
Stłamszone myśli gubią swój sens,
Bez celu krążymy jak ćmy wokół ognia,
Lecimy do światła nicości.
autor
Ulla
Dodano: 2007-11-27 14:39:18
Ten wiersz przeczytano 514 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Lecimy ciągle do przodu,a przecież nie wiemy....co nas
tam spotka+
Śliczny wiersz. Lecimy do światła nicości, o tak
naprawdę nie wiemy czego szukamy. +