...
Naucz mnie być tak małą
Żeby się nie widzieć
Karmić się szczęściem innych
Nie czując nigdy głodu
Być tak cichą by odejść nie wiedząc
kiedy
Robić miejsce innym a samej stać z boku
Nieś płomień nadziei nie mając jej wcale
Godzić się z tym co mi zsyłasz nie pytając
o nic
Oddychać pokorą więc omijać siebie
Naucz mnie we wszystkim naśladować
Ciebie
autor
Marta Dabkowska
Dodano: 2008-03-03 16:13:24
Ten wiersz przeczytano 631 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.