***

Otulona ciszą na skałach
patrzę
jak słońce zasypia
w obłokach czerwieni
a wiatr
w blasku marzeń
twój cień przybliża
wciąż inne fale
uderzają o brzeg
niczym nowe dni
zostawiając puste muszelki
jak bezdźwięczną nadzieję
tęsknota zatrzymała czas
choć miłość
pędzi porwana przez mewy

rozkołysany horyzont
oddala nas od siebie...

topiąc w piasku okruchy łez
jestem za słaba
aby walczyć o twoją milość.

autor

Arletta

Dodano: 2004-11-24 17:45:34

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie