B ą d ź .... i
Bądź rzeźbiarzem losu
uformuj palcami jego obraz
stwórz posąg, aby pozostał dla
potomnych
pracuj w materiale dla siebie
stworzonym
lecz nie zapomnij o duszy
bądź także kowalem szczęścia
wykuwaj każdego dnia swoje uczucie
podsycaj ogniska płomień
zahartuj słowem swoją radość
tylko nie zapominaj o głosie duszy
bądź również czeladnikiem
osobowości
oszlifuj i wypoleruj swoje zalety
popracuj uczciwie nad wadami
dopasuj wyrozumiałość do złości
ale pamiętaj o ciszy w duszy
zostań sternikiem miłości
wypłyń w morza uczuć
na grzywach fal otwórz serce
kochaj tych, którzy kochają ciebie
ale pamiętaj o duszy.
09.04 – 10.04.2003.
Komentarze (36)
Rzeźbimy, kujemy, szlifujemy i sterujemy i czasem nie
tak nam wychodzi... bo może właśnie zapominamy o
duszy? Ciekawy wiersz.
To prawie tak jak 10 przykazań Pozdrawiam ;)
W większości sami wpływamy na swój los, stąd jak sobie
pościelesz tak się wyśpisz. Jak zadbasz o ognisko
domowe to i ciepło będzie w całym domu.
...czyli bądz dobry,pisz wiersze a w duszy będzie
wszystko grac:)
Bardzo madry wiersz, udziela wskazówek na zycie.
Łatwo się mówi, lecz trudniej zastosować...
brawo odrazu lepiej wiersz kieruje nas przez
przykazania jak nalezy przezyc zycie - ladnie to
napisales bo dusza ma wiele odcieni i kazdy z nich
odpowiada za inna twarz naszego wizerunku:)))poz.