P o z w ó l m y
Nie zamykajmy otwartych ust
lecz pozwólmy im głośno mówić
aby wypowiadały to, co pragną
wypowiadać
i milczały wtedy, kiedy
należy milczeć
bo tylko z nich mogą wypływać
słowa
które pozostaną na zawsze w
pamięci
i tylko one potrafią wydobyć
z duszy
myśli i szepty kojące ból i
tęsknotę
i to także one potrafią
zranić
nawet wtedy, kiedy chcą
inaczej.
Nie zatykajmy
otwartych uszu
lecz pozwólmy, aby
zawsze słyszały
niech dobiegają do
nich dźwięki
bo to one są
receptorami duszy
pochłaniają wszystko nawet
to
czego nie pragną aby do nich
dotarło
lecz także docierają
do nich słowa
które koją ich w radości ciszy
dlatego nie pozbawiajmy ich tych
głosów
bo to one są po to, aby
słuchać.
Nie mrużmy także otwartych
oczu
lecz pozwólmy, aby widziały
wyraźnie
niech dojrzą to, co pragną
dojrzeć
to one dostrzegają światło w
ciemności
i prowadzą nas po bezdrożach życia
to ich blask łagodzi serca
tęsknotę
dostarczając nam radości oglądania
piękna
to dzięki nim przeżywamy
marzenia
zapisując obrazy w zakamarkach
umysłu
tworząc widoczny ślad ich
odbicia…
pozwólmy....aby : usta przemawiały uszy usłyszały oczu ujrzały....
Komentarze (1)
nie czekajmy na innych, pozwólmy