***
Życie biegnie wciąż do przodu.
Tor życia osiąga maxymalną prędkość
nie może już zwolnić.
Gna do przodu, gna, wciąż tylko pędzi ile
sił.
Chce się zatrzymać- popatrzeć na wszystko z
dystansu, aby pewne rzeczy zrozumieć, ale
nie da się.
Tor naszego życia jest na ekspresowym
tempie.
Zbyt mocno się już rozpędził
i zatrzymie się na stacji śmierć!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.