...

Czarna postać z kosą fałszywie się uśmiecha,
zegarek ma w ręku i odlicza czas.
Za nią idzie tłum ludzi,
ronią krokodyle łzy, a w duszy muzyka im gra.
Wyliczają wszystkie popełnione przeze mnie błędy,
ciesząc się z każdego mojego upadku.
Chcą towarzyszyć mi w tym dniu.
Wszystko co najważniejsze zostało mi odebrane,
teraz tylko Bóg otwiera mi nieba bramę.
Mogę się poddać, przekroczyć jej granicę,
coś jednak nie pozwala,
odpycha mnie od niej jakby silny wiatr.
Nie pozwala odejść ten zły, okrutny świat...

autor

Patricia

Dodano: 2011-05-14 13:57:56

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie