:):):):):)
wiersz dla mojej jedynej w swoim rodzaju przyjaciółki Zuzi...Przyjaciólki wirtualnej...
Unieść się ponad proch ziemi
Wznieść się wysoko ponad nas
Takie coś zdarza sie żadko
A kiedy już się zdarza
To wszystko ma sens!
Uniosłam się ponad proch ziemi
Wzniosłam się wysoko ponad proch ziemi
Takie coś zdarza mi się żadko
A kiedy sie zdarza
To wszystko ma sens
Jej oddech taki daleki
A jednak czuje go na ramieniu
Jej szept tak niewyraźny
A słysze każde jej słowo
Nasze łzy spadaja razem
A jednak sie nie zlewają
Dzięki Tobie moglam się unieść
Odpynąć choć raz z tego świata..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.