J E S I E Ń
Jesienią, tak już bywa, że ciągle dnia
ubywa.
Jak dzień jest taki krótki, to krótsze też
są smutki.
W dzień, przykrość mnie spotkała.
Wieczorem, zapomniałam.
Już nie wiem czyja wina i jaka jej
przyczyna.
Wieczorem, z Tobą właśnie, tak szybko się
nie zaśnie.
Zabierasz mnie w podróże do Raju. Wciąż
chcę dłużej,
poznawać mapę ciała. Ty sprawiasz, żebym
chciała,
czuć oddech Twój na twarzy i płynąć w
stronę marzeń.
A świat, niech nam zazdrości uniesień i
miłości.
Wstrzymajmy więc zegary, zasłońmy
wszystkie szpary.
A świt niech się nie trudzi. Niech wcale
nas nie budzi.
Nie przerwie nam uniesień, które
przyniosła jesień.
Komentarze (12)
Bardzo zmysłowo, można się rozmarzyć. Miło było
przeczytać. Pozdrawiam:)
Witaj:) Taka jesień przypadła mi do gustu:)))
Zaskoczyłaś mnie wersją wielce wciągającą w długie
jesienne wieczory i...ranki. Super.
ile emocji kryje Twoj wiersz w sensie
pozytywnym.Bardzo dobry wiersz.
Słodka Twoja jesień,
pełna miłości i uniesień...
Pozdrawiam serdecznie...
Naprawdę ładnie:)
Pozdrawiam:)
czytając usłyszałem szelest i szum - rozmarzyłem się -
poczułem magiczne cieplo
Nie sądziłam, że w tak optymistyczny sposób można
pochodzić do jesieni. Podnosi na duchu.
Zdawało by się , że o jesieni zostało napisane już
wszystko, a jednak nie do końca ciągle odkrywa nam
nowe uroki i zaskakuje :)
Pozdrawiam:):)
Bo nieważne to, co wkoło, gdy na duszy mi wesoło!
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
Cudownie jest mieć kogoś takiego, przy kim zapomina
się o smutkach i jesień staje się jeszcze
piękniejsza...
Podoba mi się to stwierdzenie jak dzień krótki to i
smutki krótsze:) Kupuję!
"A swiat niech nam zazdrosci uniesien i
milosci"Trzeba chronic te milosc przed
niezrozumieniem.Sliczny wiersz Gosiu,pozdrawiam
serdecznie+++