***

***

To było coś niesamowitego
Misterium tajemnica

Dźwięk i muzyka
Co z życia wyrosły
Świat co się stał
Oschły

W milczeniu
We łzach
Dokonywało się bycie
W zaciśniętych pięściach
Skrycie

Bohater – toż to przegrany
Poraniony, we krwi
Rany

Uczucia – widziałem
Ale o nich nie myślałem

Powracające co chwila
W rytm muzyki fale
Życie – nie życie
śmierć – oczekiwanie

dramat w jednej odsłonie
oto zło w czarnej
stoi koronie

wbijające się ostrze
tępe
bo nie w głąb lecz
w szerz raniące

już nie-istnienie – choć widzę

i oto koniec
muzyki obrazu
uczucia
twarzy mojej wyrazu

autor

jarutek

Napisany: 2006-11-19 Dodano: 2006-11-20 10:06:19

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie