***

Powroty do siebie
na przełaj
bezdrożem
wrócić
zapomnieć
by nie było gorzej
zacząć od nowa
lecz już inną drogą
i mosty za sobą popalić
bo mogą
zwieść na topiele

na błędach się uczyć
to też jest za wiele
po śladach swych chodząc
zapętla się kółko
więc pora najwyższa
uderzyć się w czółko

w kąt rzucić co było
i sięgnąć po nowe
bo życie nie czeka
i uciec gotowe
a nam pozostanie
żal
dal
puste ręce
zgubione marzenia
i chyba nic więcej.

autor

Kryha

Dodano: 2012-11-12 22:23:07

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie