***

powracają w moich myślach pewne proste obrazy-
skalista ścieżka drzewo
albo wzgórze droga u jego stóp przystanek
innym razem siedzę przy oknie i obserwuję spadające liście

nigdzie nie ma ludzi
nie ma zwierząt
nie ma dźwięku

wszędzie spokój
zdaje mi się, że poznaję te okolice
wówczas z ziemi wyrasta porośnięty mchem kamień
zielona stroma trawa
na listkach pojawiają się żyłki
ale szybko uświadamiam sobie, że się budzę i zmyślam tę część dalszą

potem śnię jednak kolejne sny o ścieżce
i nawet na jawie
wracam tam czasami by dodać kilka detali
rozwinąć drogę spojrzeć za płatki horyzont obrazka
-musi się coś zdarzyć ?
choćbym złamała nogę turlając się po wzgórzu
choćbym spóźniła się na autobus
choćby przyszła zima a mnie przeszedł dreszcz z zimna od okna
jednak-
-nikt nie woła
-nie słyszę swojego imienia
-nie czuję bólu
-nie rozcieram nogi

rozglądam się wokoło
znów śni mi się szkoła na wzgórzu
jest piękna pogoda
wracam z lekcji chyba
wiem, że śnię
wtedy przychodzi mi na myśl
by popatrzeć na siebie
wyciągam ręce i odkrywam

że patrzę na pustkę

autor

Zara Kałasznikowa

Napisany: 2012-12-26 Dodano: 2012-12-27 00:04:00

Ten wiersz przeczytano 530 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie